Dünaydın!

Güneş sisteminde yer alan bir gezegende, güneş ışığıyla var olagelen canlılar olduğumuzdan, yaşamımızla ilişkimizi de karanlık-aydınlık döngüsüne dayanarak tanımlıyoruz.

'Bugün' sözüğünün kaynağı 'kün' yani 'gündüz; günün sabahtan akşama kadar süren aydınlık bölümü' okuduklarıma bakılırsa...

'Yarın' ise 'yaru' yani 'ışımak' fiilinden türeyerek evrilmiş.

'Dün'e bakarsanız o bölüm karanlıkta; 'tün' yani 'gece' sözcüğüne dayanıyor kelimenin kökeni.

Sözün özü, geçmişimiz, geride bıraktıklarımız ömrümüzün karanlıkta kalan kısmı. Karanlığı arkamıza alıp ışığa doğru yürüyoruz yani. Bu üstü örtülü tanımlamanın iyi yanı, geleceğe dair umudumuzun kuvvetli olduğunu göstermesi. Kötü yanı ise ölümün de zaman zaman "ışığa doğru yürümek" olarak tanımlanıyor oluşu.

Işıktan gelip ışığa gidiyoruz öyleyse.