Değişmek var ya, açalım.
Değmek önce.
Ben, birine. Biri bana. Ötekine, berikine. Beriki bana. Bize. Herkes, herkese, her yöne...
Karşılıklı, birbirine değmek.
Değ-iş-mek.
Bütün bunlara değ-se bari. Her zaman değ-mi-yor.
Sözcükler, aslında özcükler. Öz deşimlerden ilginç izdüşümler çıkıyor. Özdüşümler ise düştükleri yeri yakıyor. Bunlar onlar. Öyküleri.
1 Comments:
Deyişmek niye yok mesela? Demek var, deyim var, deyiş var ama deyişmek yok. Atmak-atışmak ya da söylemek-söyleşmek gibi bir ikili ilişki olabilir pekala. Mesela biz deyiştik ve ufak ufak değiştik şimdi... Bence değdi. Oh canımıza değsin!
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.
<< Home